ڀائي ڪلاچند
انسائيڪلوپيڊيا سنڌيانا
ڀائي ڪلاچند: -ڀائي ڪلاچند- جو جنم 6 -اپريل- 1867ع تي حيدرآباد سنڌ ۾
ديوان رامچند گدواڻيءَ جي گهر ۾ ٿيو. ڪلاچند اڃا ننڍو ئي هو ته هڪ جوڳيءَ کيس ڏسي
سندس ماءُ کي چيو ته ’تنهنجو هي -ٻار- اڳئين جنم ۾ يوگي هو‘. ڪلاچند چوٿين درجي ۾
پڙهندو هو ته سندس من ۾ ويراڳ جا آثار ظاهر ٿيڻ لڳا. چوڏهن سالن جي عمر ۾ اسڪول
وڃڻ بدران جهنگ ۾ اڪيلو ويهي سوچ ويچار ڪندو هو. ڪراچيءَ ۾ هڪ ناٽڪ ڏسڻ دوران هن
جو من دنيا کان کٽو ٿي ويو. کاڌو پيتو ۽ گھمڻ ڦرڻ وسري ويس. سندس گهر ۾ ڀڳوان ڪرشن
جي عبادت ڪئي ويندي هئي. هو به ڀڳوان ڪرشن جي مورتيءَ اڳيان ويهي گيان ۾ ايترو ته
گم ٿي ويندو هو، جو کيس آسپاس ٻي ڪا سڌ ٻُڌ نه رهندي هئي. -ڀائي ڪلاچند- جو وڏو
-ڀاءُ- سرڪاري ملازمت ۾ هو. -ان- ڪري هن ڪلاچند کي سرڪاري نوڪري ۾ رنڀايو. پر جنهن
ڌڻي سڳوري جي نوڪري ڪئي هجي -ان- جي دل ڪٿان ٿي ٻي نوڪري ۾ لڳي. پٽ جي اداسي پرکي
سندس ماءُ خيال ڪيو ته جيڪڏهن ڪلاچند جي شادي ڪرائبي ته سندس من سنسار ۾ لڳي
ويندو، پر هن شاديءَ کان صاف انڪار ڪري ڇڏيو. -ڀائي ڪلاچند- گھر ۾ دروازو -بند-
ڪري ڀڄن ڀڳتيءَ ۾ مگن رهندو هو ۽ رات جو جھنگ ۾ وڃي ڌڻيءَ جي ڌيان ۾ گذاريندو هو.
سپاهيلاڻي گھٽي حيدرآباد ۾ -ان- جي ملاقات سنت ڪيشوَ داس سان ٿي ۽ روحاني رنگ ۾
رنگجي ويو. ٽنڊي محمد خان وارو سوامي سچانند به کيس ڀائيندو هو. ٻئي گڏجيءَ سڄي
سنڌ ۾ تيرٿن تي ويندا هئا. 1890ع ڌاري سماجي براين خلاف هڪ تنظيم جوڙيائين. عاملن
۾ مروج ڏيتي ليتيءَ جي رسم خلاف هلچل هلايائين. 1897ع ۾ جڏهن حيدرآباد ۾ پليگ جي
بيماري پکڙي ته گھٽيءَ گھٽيءَ ۾ وڃي بيمارن جي خدمت ڪندو هو. کين هٿ سان کارائيندو
پياريندو هو، دوا درمل ڏيندو هو ۽ جيڪڏهن ڪو گذاري ويندو هو ته -ان- جي لاش کي پاڻ
کڻي -اگني- سنسار ڪري ايندو هو. هن -ڀڳت-، انساني خدمتگار ۽ سنت شاعر، 11 مئي
1911ع ۾ لاڏاڻو ڪيو.
…
No comments:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔تبصرو موڪليو